ارتباط تنوع غذایی با چاقی و چاقی شکمی ‌در میان دانشجویان دختر اصفهانی

سابقه و هدف: تنوع غذایی یکی از شاخص‌های نشان‌دهنده وضعیت کل رژیم غذایی دریافتی است. این مطالعه به منظور بررسی ارتباط بین امتیاز تنوع غذایی DDS (dietary diversity score)، چاقی و چاقی شکمی‌ در میان دانشجویان دختر دانشگاه اصفهان انجام شد. افراد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی 289 دانشجوی سالم دختر 18 تا 28 ساله که نماینده‌ دانشجویان دختر دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بودند، به طور تصادفی انتخاب شدند. دریافت‌ غذایی معمول افراد با استفاده از یک پرسشنامه بسامد خوراک معتبر (validated) ارزیابی شد. DDS بر اساس امتیازدهی به 5 گروه غذایی محاسبه شد. وزن، قد و دور کمر بر اساس روش‌های استاندارد اندازه‌گیری شد. افراد بر اساس محدوده‌های چارک‌های امتیاز تنوع رژیمی‌ تقسیم‌بندی شدند. یافته‌ها‌: میانگین‌ (± انحراف معیار) نمایه‌ توده بدن و دور کمر به ترتیب kg/m2 1/5±9/25 و cm 14±5/85 بود. میانگین (± انحراف معیار) امتیاز تنوع غذایی 12/1±78/6 بود. احتمال وجود چاقی با افزایش چارک‌های DDS کاهش یافت (نسبت شانس بین چارک‌ها: 00/1، 39/0، 30/0، 20/0، 04/0>P). همین روند برای چاقی شکمی ‌نیز مشاهده شد (00/1، 53/0، 35/0، 20/0، 03/0>P). افرادی که در پایین‌ترین چارک DDS قرار داشتند، بیش از دیگران در معرض خطر اضافه وزن بودند. نتیجه گیری: ارتباط معکوسی بین DDS با چاقی و چاقی شکمی ‌در دانشجویان دختر اصفهانی مشاهده شد. مطالعات آینده‌نگر بیشتری برای اثبات این یافته‌ها لازم است. واژگان کلیدی: امتیاز تنوع غذایی، تنوع غذایی، چاقی، چاقی شکمی، اضافه وزن